BŁYSK
HEY "BŁYSK"
"To pierwszy taki rok, gdy samotność znużyła mnie / To pierwszy taki rok, gdy przez fosę rzuciłam most" - śpiewa Katarzyna Nosowska w utworze zatytułowanym "2015". I chyba rzeczywiście coś jest na rzeczy, bo nowa płyta HEY, która powstawała w dużej mierze w minionym roku, wyraźnie różni się od tego wszystkiego, co grupa proponowała nam w ciągu ostatniej dekady. Na "Miłość! Uwaga! Ratunku! Pomocy!" i szczególnie "Do rycerzy, do szlachty, doo mieszczan" składały się głównie spokojne, kontemplacyjne piosenki o misternie skonstruowanej formie. To był czas medytacji, a teraz nastąpił czas działania - mocniej bije serce sekcji, ostrzej kąsa gitara, powróciły mocne, chwytliwe refreny, których nie sposób z Katarzyną nie śpiewać.
Z czego biorą się takie zmiany? Być może są elementem dobrze przemyślanego i konsekwentnie wcielanego w życie planu. Ale mogą brać się po prostu z potrzeby chwili. Przeskakuje iskra i wszystko się zmienia. Błysk - i idziesz za tym. Dalej. Prędko, prędzej. Ku słońcu.
Na powyższą sentencję składają się między innymi tytuły utworów, które znajdziecie na nowej płycie zespołu HEY, zatytułowanej "BŁYSK". Odwołujące się do zmysłów wrażenie zmiany, ruchu, buzującej energii bije od tej muzyki i powraca w tekstach. Niekoniecznie wesołych i optymistycznych - hej, to przecież HEY! - ale na swój sposób afirmujących życie.
Kiedy oślepia nas zbyt jasne światło, oko przez dłuższą chwilę powtarza echo tego błysku, przenosząc je na wszystko, na co patrzy. Z "BŁYSKIEM" jest podobnie - posłuchacie tej płyty i nie będziecie mogli się od niej uwolnić. Od zaklętych w transowych aranżacjach melodii oraz od słów, które z jednej strony są tak bardzo Nosowskiej, a z drugiej - jak ona to robi? - znowu tak bardzo o nas.
PREMIERA: 22 kwietnia 2016
Kayax Production & Publishing
1. Błysk
2. Szum
3. Ku słońcu
4. Prędko, prędzej
5. 2015
6. Dalej
7. Hej Hej Hej
8. I tak w kółko
9. Cud
10. Historie
HEY w Filharmonii w Szczecinie
SKŁAD:
Katarzyna Nosowska - śpiew
Paweł Krawczyk - gitara, ukulele, śpiew
Marcin Żabiełowicz - gitara
Marcin Macuk - instumenty klawiszowe, śpiew
Jacek Chrzanowski - bas
Robert Ligiewicz - perkusja
Muzycy towarzyszący:
Kuba Galiński - dobro, instrumenty klawiszowe
Wojtek Sobura - instrumenty perkusyjne, śpiew
Tomasz ?Ragaboy? Osiecki - sitar
Dominik Trębski - trąbka
Tomasz Duda - flet, saksofon barytonowy
Muzycy Orkiestry Symfonicznej Filharmonii w Szczecinie:
Izabela Kokosińska - obój
Katarzyna Sułkowska - waltornia
Dmitrij Wdowiczenko - waltornia
Wojciech Bublej - puzon
Mateusz Kupski - puzon
Dariusz Jagiełło - perkusja
Bogdan Pilak - perkusja
Jacek Wierzchowski - perkusja
Barbara Stalmierska - harfa
Nagrania zrealizowane podczas koncertów HEY w Filharmonii w Szczecinie w marcu i kwietniu 2015
Aranżacje muzyczne: Marcin Macuk
Realizacja nagrań, mix: Jacek Antosik
Mastering: Jacek Gawłowski
Realizator dźwięku: Robert Nastal
Realizator monitorów odsłuchowych: Wojciech Kosiorek
Realizator oświetlenia: Adam Tomanek
Technicy sceniczni: Jarosław ?Carramba? Drąg, Mateusz Mizik
Asystent realizatora nagrań: Marcin Tadeusiak
Realizacja projektu ?Hey w Filharmonii? ? Filharmonia im. Mieczysława Karłowicza w Szczecinie:
Dorota Serwa, Ewa Porada-Spieszny, Monika Plucińska-Wawrzyniak, Jolanta Góra, Agata Kolasińska, Kamila Matczak, Kinga Rozkrut, Maciej Skrzetuski, Paulina Stok-Stocka, Łukasz Błądek, Paweł Borys, Mariola Bryl, Maciej Cybulski, Magdalena Grączewska-Głogowska, Bożena Jasińska, Jadwiga Machtyl, Daniel Mozer, Katarzyna Plater-Zyberk, Patrycja Proczak, Liliana Soćko, Karolina Woźniak, Adam Zawadzki
Projekt graficzny: Katarzyna Rogowiec
Zdjęcia: Paweł Przybyszewski, Bartek Barczyk, Filip Kacalski
Manager: Agnieszka Samitowska, agnieszka@kayax.net, +48 782482947
Booking Manager: Krzysztof Dominik, krzysztof@kayax.net, +48 602319694
Projekt współfinansowany ze środków Miasta Szczecin
Koncert HEY Unplugged w Filharmonii odbyłs ię w ramach cyklu ENERGICO, którego sponsorem jest EcoGenerator
Wytwórnia: Kayax Production & Publishing
1. Intro
2. Chiński Urzędnik Państwowy
3. Woda
4. Lot pszczoły nad tymiankiem
5. Umieraj stąd!
6. Do Rycerzy, do Szlachty, do Mieszczan
7. Kto tam? Kto jest w środku?
8. Cudzoziemka w raju kobiet
9. Wilk vs. Kot
10. r.e.r.e
11. Boję sie o nas
12. Stygnę
13. Wczesna jesień
14. Mimo wszystko
15. A ty?
Do Rycerzy, do Szlachty, doo Mieszczan
Hey:
Katarzyna Nosowska
Paweł Krawczyk
Marcin Żabiełowicz
Jacek Chrzanowski
Robert Ligiewicz
Marcin Zabrocki
Gościnnie:
Gaba Kulka
Marcin Bors
oraz:
Marcin Macuk
Robert Nastal
Rafał Kurowski
Paweł Pająk
Maciej Wasio
(chór w utworze "Bez chorągwi")
Nagrania zrealizowano w Krainie Westernu w Sarnowej Górze (kwiecień 2012) i we wrocławskim Studio Fonoplastykon (lipiec-wrzesień 2012).
Produkcja: Marcin Bors
Koprodukcja: Paweł Krawczyk
Realizacja nagrań, miks i mastering: Marcin Bors @ Fonoplastykon
Asysta: Ignacy Gruszecki
Projekt graficzny: Macio
Zdjęcia: Kobas Laksa
Producent: Supersam Music
1. Wieliczka
2. Co tam?
3. ... że się Kupidyn Tobą interesuje
4. Woda
5. Lilia, kula i cyrkiel
6. Podobno
7. Wilk vs. Kot
8. Bez chorągwi
9. Lot pszczoły nad tymiankiem
10. Do Rycerzy, do Szlachty, do Mieszczan
11. Z przyczyn technicznych (feat. Gaba Klulka)
RE- MURPED
Set - 00602527433462
1CD - 00602527437682
2CD - 00602527437699
MUZYKA PAWEŁ KRAWCZYK/KATARZYNA NOSOWSKA ZA WYJĄTKIEM UTWORÓW "NIE WIECEJ" MUZYKA MARCIN ŻABIEŁOWICZ/KATARZYNA NOSOWSKA ORAZ "PIERSI ĆWIERĆ" MUZYKA PAWEŁ KRAWCZYK/KATARZYNA
NOSOWSKA/MARCIN BORS
SŁOWA: KATARZYNA NOSOWSKA
Miłość! Uwaga! Ratunku! Pomocy!
CD + DVD Set - 060252721583(9), nr kat. 2721583
CD - 060252722124(3) nr kat. 2722124
DVD - 060252722126(7) nr kat. 2722126
CD - 060252722124(3) nr kat. 2722124
HEY w składzie:
Katarzyna Nosowska - śpiew
Paweł Krawczyk - moog, gitary, piano, syntezatory, programowanie
Marcin Żabiełowicz - gitary, piano
Jacek Chrzanowski - bas
Robert Ligiewicz - perkusja
Gościnnie:
Przemek Myszor - wurlitzer (1, 4, 5)
Marcin Bors - moog, hałasy, juno, gitary, moog, programowanie, banjo Monika Łapka - wiolonczela (8) Jarek Jóźwik - piano (2, 4, 6, 8), moog (6)
Produkcja muzyczna, realizacja nagrań, miks i mastering: Marcin Bors @ Fonoplastykon (logo)
Asystent: Gienia
Marcin Bors dziękuje Ani i Konradowi z Music Toolz (logo) za wsparcie techniczne.
Management: ARTGRUPA - Krzysztof Dominik, biuro@artgrupa.net
Product manager: Małgorzata Taklińska
D-sign: Moretti
Producent:
QL Music Sp. z o.o.
ul. Lipska 5
03-904 Warszawa
tel. 0-22 616 18 24
www.qlmusic.pl
www.hey.pl
Specjalne podziękowania dla hotelu Patio we Wrocławiu.
Słowa: Katarzyna Nosowska
Muzyka: Paweł Krawczyk/Katarzyna Nosowska, za wyjątkiem "Nie więcej"- muzyka: Marcin Żabiełowicz/Katarzyna Nosowska oraz "Piersi ćwierć" muzyka Krawczyk/Nosowska/Bors
1. Vanitas
2. Umieraj stąd!
3. Faza Delta
4. Piersi ćwierć
5. Chiński Urzędnik Państwowy
6. Miłość! Uwaga! Ratunku! Pomocy!
7. Stygnę
8. Boję się o nas
9. Kto tam? Kto jest w środku?
10. Nie więcej
MTV Unplugged
HEY w składzie:
Katarzyna Nosowska - wokal
Marcin Żabiełowicz - gitara
Paweł Krawczyk - gitara, wokal
Jacek Chrzanowski - bas
Robert Ligiewicz - bębny
goście zespołu:
Agnieszka Chylińska - wokal
Jacek "Budyń" Szymkiewicz - wokal
muzyct towarzyszący:
Marcin Macuk - (kierownik muzyczny) gitara, pianino, piano rhodes, harmonijka ustna, wokal
Czesław Mozil - akordeon
Darek Sprawka - puzon
Tomasz Ziętek - trąbka
Ania Patynek - instrumenty perkusyjne
Maciej Cierliński - lira korbowa
Katarzyna Gładecka-Sprawka - skrzypce
Anna Szalińska - skrzypce
Paweł Załucki - skrzypce
Dawid Lubowicz - skrzypce
Adam Misiak - wiolonczela
Karina Góra - wiolonczela
Krzysztof Krupa - akustyk zespołu
Jarosław Drąg - obsługa techniczna
Grzegorz Nawrocki - obsługa techniczna zespołu
Marcin Łojko - kierowca zespołu
Reżyseria - Bartek Jastrzębowski
Asystent - Barbara Wiśniewska
Realizacja wizji - Tomasz Motyl
Producent wykonawczy - Monika Kubatek
Producent - Miki Chojnackia-Maścianica
Realizacja dźwięku -
Mix stereo i 5.1 oraz mastering stereo - Leszek Kamiński, Wojtek Łopaciuk
Mastering 5.1 - Jacek Gawłowski
Relizacja wielośladu - Piotr Brzeziński
Asystent - Przemysław Nowak
Nagłośnienie - GMB Prosound: Remigiusz Kasztelnik, Piotr Urbański, Janusz Klimowicz, Krzysztof Kuźba, Piotr Jaroniec, Adam Szczęsny
Scenografia - Ewa Gdowiok
Współpraca scenograficzna - Paweł "Spider" Pająk
Asystent - Marek Dubiel, Paulina Gmaj
Budowa dekoracji - Andrzej Szopa
Projekt i realizacja światła - Paweł "Spider" Pająk
Asystent realizacji światła - Tomasz Szwelicki, Krzysztof Sokołowski
Korelacja kolorów - Marek Peuker
Oświetlenie - Andrzej Groda, Przemysław Mrozek, Michał Parzych, Adam Karpiński
Montaż światła - Konrad Koziatek, Bartosz Duszak, Marian Krawczak, Grzegorz Żebrowski
Kierownik planu - Piotr "Gustaw" Dziewulski
Asystent kierownika planu - Piotr Chelmik
Koordynacja produkcji - Magda Karkoszka
Montaż - Tomasz Motyl, Darek Jelonek
Manager MTV ds. kontaktów z artystami - Dorota Neef
Stylizacja & make-up - Ewa Drobiec
Make up - Dominika Dylewska, Karolina Kordas
Wóz dźwiękowy - Patryk Kulda (kierownik techniczny, Jan Felwon, Rafał Szkop, Bogdan Wojno
Agregaty - Krzysztof Krawczyk
Ochrona planu zdjęciowego - Agencja Ochrony "Kobra"
Operatorzy kamer - Piotr Rusin, Zbigniew Sokołowski, Krzysztof Ligęzowski, Paweł Kimak, Mirosław Bieniek, Bartek Bieniek, Piotr Koper, Marcin Ołdak
Jazda kamerowa - AB FILM Andrzej Borkowski
Kamery "paluszki" - Tomek Jędrzejczak
Wóz kamerowy - Janusz Strużyna (kierownik techniczny), Krzysztof Cibis, Czesław Wilcz, Janusz Spałek, Henryk Kesler, Jacek Rączka, Marian Stiko, Jacek Pędziński
Authoring i mastering DVD - Andrzej Andruszkiewicz
Projekt graficzny - Piotr Bujnowski
Foto - Tomasz Milewski, Rafał Nowakowski
Rejestracji dźwięku i obrazu dokonano w dniu 10 września 2007 w Teatrze Roma
Podziękowania dla Teatru Roma w Warszawie:
Impresariat artystyczny - Katarzyna Gaweł
Kierownik techniczny - Mirosław Gołębiowski
Parametry płyty DVD:
Typ płyty - jednostronna, dwuwarstwowa (DVD9)
Format obrazu - 16:9 KOLOR/PAL
Ścieżki dźwiękowe - DTS 5.1 , Dolby Digital 5.1 oraz Dolby Digital Stereo 2.0
Kod regionalny - 0
Płyta CD & DVD:
1 Fate 3:43
2 A Ty? 3:38
3 Moogie 4:05
4 Dreams 3:22
5 Missy Seepy 5:14
6 Ho 5:22
7 W Imieniu Dam 3:59
8 Angelene (gościnny udział Agnieszki Chylińskiej) 5:03
9 [Sic!] 2:39
10 Mru Mru 3:57
11 Luli Lali 4:20
12 Candy (gościnny udział Jacka "Budynia" Szymkiewicza) 3:45
13 Mimo Wszystko 4:50
14 To Tu 3:53
15 Cudzoziemka W Raju Kobiet 2:26
16 Zazdrość 4:17
17 Teksański 6:29
Czas trwania: 71:14
Bonus DVD:
- Making Of
- Galeria zdjęć
Numer seryjny: 175 304 9
Kod kreskowy: 602517530492
Echosystem
Katarzyna Nosowska - śpiew
Marcin Żabiełowicz - gitary
Paweł Krawczyk - gitary, kbds, programowanie, śpiew
Jacek Chrzanowski - bas
Robert Ligiewicz - perkusja
Gościnnie zagrali:
Leszek Kamiński - instrumenty klawiszowe (12)
Marcin Macuk - bas (3)
Andrzej Smolik - harmonijka ustna (7)
Materiał nagrano we wsi Nojszew w sierpniu i wrześniu 2005.
Zmiksowano w studio S4 w Warszawie we wrześniu i październiku 2005-12-06
Produkcja muzyczna:
Paweł Krawczyk / Leszek Kamiński (1, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 12)
Marcin Żabiełowicz / Leszek Kamiński (2, 13)
Jacek Chrzanowski / Leszek Kamiński (11)
Marcin Macuk (3)
Realizacja dźwięku - Leszek Kamiński
Mix - Leszek Kamiński
Mastering - Leszek Kamiński
Produkcja - Sony BMG Entertainment
Product Manager - Hanna Książkiewicz
Projekt okładki - Macio
Zdjęcia - Igor Omulecki
MIMO WSZYSTKO (PROMO CD):
1 Mimo Wszystko (Edycja Radiowa) / 3:44
Muzyka: Paweł Krawczyk
Słowa: Kasia Nosowska
Singiel wydany bez poligrafii
Nr. katalogowy: ISRC: PL-B38-05-11036
1. To tu
2. Luli lali
3. Leżę tu
4. Byłabym
5. W imieniu dam
6. A ty?
7. Mimo wszystko
8. Całą noc
9. SOS
10. Mówię
11. Ty, ty, ty
12. Na wiecznośc
13. Nie wierzę (Jackowi Cz.)
Music.Music
Katarzyna Nosowska - śpiew
Marcin Żabiełowicz - gitara
Paweł Krawczyk - gitara, kbds, programowanie, śpiew
Jacek Chrzanowski - bas
Robert Ligiewicz - perkusja
gościnnie:
Leszek Kamiński - instrumenty klawiszowe
Nagrań dokonano we wsi Nojszew - wrzesień 2003 r.
Zmiksowano w studiu S4 w Warszawie - październik 2003 r.
Produkcja muzyczna - Paweł Krawczyk, Leszek Kamiński
Realizacja dźwięku - Leszek Kamiński
Mix - Leszek Kamiński
Mastering - Leszek Kamiński
Produkcja - Warner Music Poland
Product manager - Agnieszka Jaworska
Projekt graficzny - Lidka Koszewska
Zdjęcia i realizacja - Krzyś Koszewski
Muzyka: Paweł Krawczyk & Katarzyna Nosowska
Słowa: Katarzyna Nosowska
z wyjątkiem:
"Miglanc" - Paweł Krawczyk
"Misery" - Robin Wendell-Żabiełowicz (tekst angielski)
"Music Music Music" - Brita Borg, Allan Johanssons Orchestra (Weiss, Baum, Rybrant); Published by Cromwell Music Inc.,
For Poland: Essex Musikvertrieb GmbH / Schubert Musik Publishing 1950 Sonora / Universal Music AB Sweden Licensed from Universal Music Polska
Fragmenty utworu "Music, Music, Music" zostały wykorzystane jako intro między 9 i 10 utworem oraz po 13 utworze.
MUKA! (PROMO CD):
1. Muka! (Wersja albumowa) / 3:13
Muzyka: Paweł Krawczyk, Katarzyna Nosowska
Słowa: Katarzyna Nosowska
Katarzyna Nosowska - śpiew
Marcin Żabiełowicz - gitara
Paweł Krawczyk - gitara, instrumenty klawiszowe
Jacek Chrzanowski - bas
Robert Ligiewicz - perkusja
Piosenkę nagrano we wsi Nojszew w sierpniu 2003 r.
Zmiksowano w studio S4 w Warszawie w październiku 2003 r.
Realizacja - Leszek Kamiński
Produkcja muzyczna - Paweł Krawczyk, Leszek Kamiński
Mix - Leszek Kamiński
Mastering - Leszek Kamiński
Projekt graficzny - Lidka Koszewska
Utwór pochodzi z albumu "music, music"
Nr katalogowy: PRO17/2003
MRU MRU (PROMO CD):
1. Mru-mru (Wersja albumowa) / 3:35
Muzyka: Paweł Krawczyk, Katarzyna Nosowska
Słowa: Katarzyna Nosowska
Katarzyna Nosowska - śpiew
Marcin Żabiełowicz - gitara
Paweł Krawczyk - gitara, instrumenty klawiszowe
Jacek Chrzanowski - bas
Robert Ligiewicz - perkusja
Gościnnie:
Leszek Kamiński - instrumenty klawiszowe
Piosenkę nagrano we wsi Nojszew w sierpniu 2003 r.
Zmiksowano w studio S4 w Warszawie w październik 2003 r.
Realizacja - Leszek Kamiński
Produkcja muzyczna - Paweł Krawczyk, Leszek Kamiński
Mix - Leszek Kamiński
Mastering - Leszek Kamiński
Projekt graficzny - Lidka Koszewska
Utwór pochodzi z albumu "music, music"
Nr katalogowy: PRO02/2004
Album "music, music" - kolejny owoc muzycznej działalności Hey'a bez Piotra Banacha - jest bardziej surowy w smaku niż "[sic!]". Ale przede wszystkim to płyta pełna egzystencjalnej goryczy, którą zawierają teksty Kasi Nosowskiej.
Jej bezpośredni stosunek do otaczającej nas rzeczywistości, jej obserwacje codzienności ciągle pozostają "rdzeniem" stylu zespołu... Mimo, że ciągle jest tu wiele z luzackiego nastroju muzyki dawnego Hey'a, to rockowe przesłanie jest tym razem prostsze i bardziej bezpośrednie w środkach. Nie zasłaniają go wygładzone klimaty aranżacyjne, chwytliwe riffy czy charakterystyczne rytmy jak to było w przypadku "[sic!]". Słyszymy głównie podstawowe instrumenty: gitary, bas i bębny i trochę elektroniki, podanej w twardy, bezpośredni sposób. "Mru-mru", które rozpoczyna się dość typowym akustyczno-gitarowym wstępem, zwraca głównie uwagę z powodu "pesymistycznie" zaśpiewanego, bolesnego tekstu. Muzyka schodzi tutaj właściwie na drugi plan. Podobnie jest w przypadku "Moll", w którym autorka nie pozostawia suchej nitki na polskim, post-PRL-owskim materialiźmie.
Zabiegi kompozytorskie i aranżacyjne zespołu krążą wokół modnych obecnie za Atlantykiem "minimalizmów" instrumentalnych i aranżacyjnych. Ale też powtarzające się w kółko motywy gitary akustycznej działają arabizująco w wypadku "Missy Seepy". Chyba trochę tu też R.E.M. ("Fatamorgana", "Mahjong") i Blink 182 (w refrenie "Moll"). Mimo ewidentnego talentu autorskiego i niezmiennie eksponowanej chrypki Kasia Nosowska stara się zachować jakiś chłodny dystans do swoich tekstów. Czuć go w czysto brzmiących chórkach, które przewijają się przez aranżacje. Ów chłód znajduje swoje najbardziej trafne muzyczne ucieleśnienie w drążącej, pop-jazzowej balladzie ("Morf&Na"). Muzycy grupy podchwytują ten styl zupełnie przekonująco. I prawde mówiąc - jedyny odstęp od tej aury muzycznej to "Mehehe". Można przyjąć, że Nosowska proponuje nam pastiszową aluzję do stylu Missy Elliott. Naturalnie mamy na płycie dwie wersje językowe tego numeru... Brakuje mi tu jednak prawdziwej zadziorności, ale może to ten chłód... Muzyka jest dość nieheyowa, ale klimat tekstu jakoś łączy ten numer z pozostałymi utworami. Nowy album Hey'a jest jakby zwierciadłem. Widzę siebie, moje brzydkie strony, bez przekłamań. I to chyba jest najmocniejszą stroną "music, music". Prawda, która nas boli na co dzień.
Krzysztof Celiński / "Teraz Rock"
Doszli już do takiego statusu, że każda ich płyta jest wydarzeniem. Nie ma co ukrywać, pracowali na to latami, pełnymi nie tylko wyrzeczeń, ale co może ważniejsze w polskim show biznesie, stałego utrzymywania wysokiej jakości.
"music, music" nie jest może przełomem dla całego polskiego rocka, ale dla grupy na pewno tak. Nie chodzi tu tylko o elementy elektroniczne, charakterystyczne bardziej dla dotychczasowych produkcji ukazujących się pod szyldem "Nosowska". U nowego Hey'a zaskakuje niezwykła lekkość komponowania. Niebanalne melodie sprawiają wrażenie napisanych błyskawicznie, bez jakiegokolwiek bolesnego procesu twórczego. I nie oznacza to wcale, że są proste i zwyczajne, oj nie...
A teksty Katarzyny Nosowskiej to już klasa i jakość sama w sobie. Poprzez proste środki osiąga niezwykłą ekspresywność. Współczuję, kiedy słyszę, że za oknem minus pięć/ nie kocham Cię już; boli mnie, gdy wyobrażam sobie kobiety, z których tęczówek czas wypłukał kolor; obrzydzeniem napawa mnie udawany orgazm żony taksówkarza. By zrozumieć Nosowską z "music, music" wystarczy naprawdę odrobina empatii.
Ku mej radości stwierdzam, że "music, music" to jednak nade wszystko album przebojowy. Taki, którego fragmenty można zanucić i to bez poczucia obciachu, że gwizdany fragment piosenki zasłyszanej w "Idolu".
Marcin Cichoński / CGM
Jakże inna to płyta od wcześniejszych dokonań Hey'a. O wiele mniej ciężkiego brzmienia gitar, jest za to świetnie komponująca się z głosem Kasi Nosowskiej elektronika. Dźwięki wypieszczone, precyzyjne.
Teksty Nosowskiej dalekie od młodzieńczej histerii, zaprawione subtelną ironią, wciąż poetyckie, osobiste, ale też otwarte na świat zewnętrzny. Niezależnie od niewątpliwych zasług głównego kompozytora Pawła Krawczyka, rzuca się w uszy, że "music, music" ma sporo wspólnego z solowymi płytami Nosowskiej produkowanymi przez Andrzeja Smolika. I bardzo dobrze. Kasia Nosowska to artystka, której nigdy nie groziło zadufanie, a więc i zastój. Teraz mamy kolejny dowód, że spółka Nosowska-Hey konsekwentnie idzie do przodu. Oby tak dalej!
Mirosław Pęczak / "Polityka"
1. Music music music
2. Manto
3. Muka!
4. Miss Ouri
5. Mru-mru
6. Mehehe
7. Missy Seepy
8. Morf&na
9. Moogie
10. Mataforgana
11. Moll
12. Mahjong
13. Miglanc
14. Misery
DVD - HEY - Przystanek Woodstock
Katarzyna Nosowska - śpiew
Marcin Żabiełowicz - gitara
Paweł Krawczyk - gitara, chórki
Jacek Chrzanowski - bas
Robert Ligiewicz - perkusja
Koncert zarejestrowano 31 lipca 2004 roku na X Przystanku Woodstock w Kostrzynie nad Odrą
Produkcja - Złoty Melon
Produkcja nagrań muzycznych - Media Studio, Piotr "Dziki" Chancewicz, Przemek Nowak
Realizacja i mix nagrań muzycznych - Media Studio, Piotr "Dziki" Chancewicz, Przemek Nowak
Dźwięk podczas koncertu - Krzysztof "Fliper" Krupa
Świecił - Paweł "Spider" Pająk
Opieka techniczna na scenie - Jarosław "Karamba" Drąg, Paweł Muszel
Parametry płyty DVD:
Typ płyty - jednostronna, dwuwarstwowa
Format obrazu - 16:9 anamorficzny
Ścieżki dźwiękowe - DTS, Dolby Digital 5.1 oraz Dolby Digital 2.0
01. Muka!
02. Moogie
03. Zobaczysz
04. 4 pory
05. Cisza ja i czas
06. (sic!)
07. Manto
08. Mru mru
09. Mikimoto - król pereł
10. Antiba
11. Teksanski
12. Ja sowa
13. Ho
14. I'm only sleeping
15. Dorosłość jak początek umierania
16. Chyba
17. As raindrops Fell
18. Zazdrość
19. Katasza
20. Moja i twoja nadzieja
Bonusy:
- wywiad z zespołem tuż po koncercie,
- Hey w obiektywie - galeria fotografii z koncertu,
- Fragment filmu "Przystanek Woodstock - Najgłośniejszy Film Polski",
- Przystanek Woodstock 2002:
1. Dosyć poważnie
2. Where Is My Mind?
3. Cudzoziemka w raju kobiet
4. Dreams
5. Schizofrenic Family
Koncertowy
Katarzyna Nosowska - śpiew
Marcin Żabiełowicz - Gitara
Paweł Krawczyk - gitara, chórki
Jacek Chrzanowski - bas
Robert Ligiewicz - perkusja
Materiał został zarejestrowany podczas Trasy Koncertowej "10 Lat Po..." w listopadzie i grudniu 2002 r.:
Gliwice - "Bravo", Kraków - "Rotunda", Poznań - "Eskulap", Wrocław - "WZ", Warszawa - "Stodoła", Toruń - "Od Nowa", Szczecin - "Słowianin", Gorzów Wlkp. - "Chemik", Łódź - "Funaberia"
Realizacja nagrań - Darek Dral i Krzysztof Krupa z wyjątkiem utworu "Klaus Mitroh": Leszek Kamiński - studio S4, luty 2003 r.
Mixy i mastering - Leszek Kamiński, studio S-4, styczeń i luty 2003
Projekt graficznyi realizacja - Krzysztof Grabowski (studio Żerań)
Zdjęcia - Paweł Przybyszewski (front), Dominik Struss, Ania Wydrychiewicz
Ekipa techniczna:
Fliper - dźwięk
Spider - światła
Karamba - scena
Czarek Fogt - transport, sklepik
Andrzej Mazurek - transport, rozrywka
Paweł Muszel - transport, sklepik, pomoc wieloraka
CD1
1. Cisza ja i czas
2. Z rejestru starszych snów
3. Zobaczysz
4. Sio
5. Że
6. Cudzoziemka w raju kobiet
7. Ja sowa
8. Fate
9. Ho
10. One of them
11. Just another day
12. Kropla
13. That's a lie
14. Dorosłość jak początek umierania
15. Dolly
CD2
1. Katasza
2. Niekoniecznie o mężczyźnie
3. Anioł
4. Zazdrość
5. Schisophrenic family
6. Teksański
7. As raindrops fell
8. Little peace
9. ...
10. Where is my mind
11. Klus Mitroh
12. Cisza ja i czas [video]
13. [sic!] [video]
14. Cudzoziemka w raju kobiet [video]
KLAUS MITROH (PROMO CD):
1. Klaus Mitroh / 3:59
Muzyka: Lech Janerka
Słowa: Lech Janerka
Katarzyna Nosowska - śpiew
Marcin Żabiełowicz - gitara
Paweł Krawczyk - gitara, instrumenty klawiszowe
Jacek Chrzanowski - bas
Robert Ligiewicz - perkusja
Utwór został zarejestrowany i zmiksowany w lutym 2003 r. w studio S4 w Warszawie
Realizacja nagrania, mixy i mastering - Leszek Kamiński
Produkcja - Warner Music Poland
Projekt Graficzny i realizacja - Krzysiek Grabowski
Zdjęcia - Paweł Przybyszewski
Utwór pochodzi z albumu "Koncertowy" (premiera 17 marca 2003 r.)
Nr katalogowy: PRO7/2003
________________________________________
Dwupłytowy album koncertowy, zarejestrowany podczas tournee, zorganizowanego na przełomie listopada i grudnia 2002 roku, z okazji 10-lecia powstania zespołu. Hey wykonywał wówczas swoje największe przeboje oraz kilka coverów. Utwory prezentowane podczas koncertów w większości zostały wybrane przez fanów formacji, głosujących na swe ulubione piosenki na jej oficjalnej internetowej stronie. Na album ostatecznie wybrano 24 nagrania, wśród nich znalazły się m.in.: "Cisza, ja i czas", "Z rejestru strasznych snów", "Zobaczysz", "Sio", "Że", "Cudzoziemka w raju kobiet", "Ja sowa", "Ho", "Katasza", "Niekoniecznie o mężczyźnie", "Teksański", "Little Peace". Niespodzianką jest cover utworu "Where Is My Mind", z repertuaru amerykańskiej grupy The Pixies, oraz studyjna wersja nagrania "Klus Mitroh" autorstwa Lecha Janerki, wykonywana pierwotnie przez grupę Klaus Mitffoch, tu zaśpiewana nastrojowo i balladowo przez Katarzynę Nosowską. Atrakcyjnym dodatkiem są trzy teledyski zrealizowane do utworów z poprzedniego, studyjnego albumu "[sic!]" - "Cisza, ja i czas" (reż. Joanna Rechnio), "[sic!]" (reż. Joanna Rechnio) i "Cudzoziemka w raju kobiet" (teledysk koncertowy, zmontowany przez Dominika Strussa).
[źródło: muzyka.interia.pl]
________________________________________
Hey od zawsze był przede wszystkim zespołem koncertowym. Każdy ich występ, czy to dla ośmiu, dziewięciu tysięcy ludzi stłoczonych w katowickim Spodku (jak było w okresie ich największej popularności) czy zagrany w małej salce dla pięćdziesięciu, może sześćdziesięciu osób (był taki występ w Górze Kalwarii związany pośrednio z urodzinami Kasi w 1993 roku), był i jest czymś niepowtarzalnym. Z pewnością "wina" głównie leży po stronie Kaśki Nosowskiej. Nie dość, że dziewczyna fajnie śpiewa, to ma jeszcze w sobie to coś, co nie pozwala być na jej śpiew i naturalne zachowanie obojętnym.
Trochę więc dziwne, że to dopiero drugi album koncertowy tej ekipy (przypomnę - pierwszy, "Live!", rejestruje występ w Spodku w 1994 roku). Może nagraniom z "Koncertowego" daleko do obecnych, zachodnich standardów brzmieniowych tego rodzaju wydawnictw, ale w tym szaleństwie jest metoda. Nie ulega wątpliwości, że album jest przede wszystkim niezwykłą pamiątką dla wszystkich, którzy widzieli grupę podczas trasy z okazji dziesięciolecia. Program każdego spotkania Hey'a z publicznością był wszędzie raczej podobny (jeśli nie ten sam). Wykonanie piosenek - chyba również... Fajnie, że Leszek Kamiński, zaprzyjaźniony z Hey'em realizator, który także zajął się miksem, sprawił, że ten materiał koncertowy brzmi jak najprawdziwsza całość. I fajnie też, że zachowane zostały odpowiednie proporcje - na wspomnianym "Live!" publika czasem trochę zagłuszała zespół. Ale też udało się dobrze przekazać klimat heyowego występu. Publiczność śpiewająca z Nosowską niemal co drugą piosenkę - to coś, co nadal robi duże wrażenie...
I te starsze, i te najnowsze numery także w wersji live przypominają o szczególnej pozycji Hey'a w polskim rocku, dowodzą jego oryginalności. A i muzycy dbają o to, by dodać jeszcze jakieś smaczki, zagrać niekiedy inaczej niż na studyjnych płytach. Nieco cięższy bas w "Zobaczysz", zmienione wstępy "Zazdrości" i "One Of Them" to pierwsze z brzegu przykłady. Wyróżniłbym może "That's A Lie" - za tę piękną, zabarwioną melancholią chrypkę Nosowskiej. Z premier na płycie mamy niezłą, nieco łagodniejszą niż oryginał Pixies, wersję "Where Is My Mind". Jest też druga nowość, która zresztą promuje to wydawnictwo: studyjne (!) wykonanie Klusa Mitroha z repertuaru Klausa Mitffocha. Hey świetnie poradził sobie z tą klasyką Lecha Janerki - zwolnił tempo, intrygująco złagodził. Dodatkowa atrakcja to trzy teledyski do piosenek z "[sic!]".
Grzesiek Kszczotek / "Teraz Rock"
[Sic!]
Katarzyna Nosowska - śpiew
Marcin Żabiełowicz - Gitara
Paweł Krawczyk - gitara
Jacek Chrzanowski - bas
Robert Ligiewicz - perkusja
W utworach "Dolly" i "Romasn Petitem" gościnnie zagał
Leszek Kamiński - instrumenty klawiszowe
Nagrano we wsi Nojszew w lipcu 2001
Zmiksowano w studiu S4 w Warszawie - wrzesień 2001
Realizacja dźwięku - Leszek Kamiński
Mix - Leszek Kamiński
Produkscja muzyczna - Leszek Kamiński
Mastering - Leszek Kamiński i Julita Emanuiłow
Produkcja - Warner Music Poland
Product Manager - Kasia Iwańska
Zdjęcia, projekt graficzny i realizacja - Arek Wolski
Zdjęcia zespołu - Marek Kotnowski
Muzyka:
Paweł Krawczyk (utwory: "Dolly", "Zeroekran", "Cudzoziemka", "Z Rejestru...", "Cisza, Ja i Czas", "Romans Petitem", "Mikimoto")
Jacek Chrzanowski ("Sic", "Pea Sorela", "Prelud Deszczowy")
Katarzyna Nosowska ("Antiba", "Fotografia")
Słowa: Kasia Nosowska
z wyjątkiem
"Hanging On The Telephone" - utwór zespołu Blondie
CISZA, JA I CZAS (PROMO CD):
1. Cisza, Ja I Czas / 3:42
2. Zapowiedź (Kasia Nosowska) / 0:09
3. Zapowiedź (Zespół) / 0:14
Muzyka: Paweł Krawczyk
Słowa: Katarzyna Nosowska
Katarzyna Nosowska - śpiew
Marcin Żabiełowicz - gitara
Paweł Krawczyk - gitara
Jacek Chrzanowski - bas
Robert Ligiewicz - perkuzja
Utwór nagrano w Nojszewie w lipcu 2001 r.
Zmiksowano w studio S4 w Warszawie we wrześniu 2001 r.
Realizacja - Leszek Kamiński
Produkcja muzyczna - Leszek Kamiński
Mix - Leszek Kamiński
Mastering - Leszek Kamiński
Projekt graficzny - studio ŻERAŃ
Utwór pochodzi z albumu "[sic!]"
Nr katalogowy: PRO02
SIC! (PROMO CD):
1. [sic!] (Edycja Radiowa) / 2:50
Muzyka: Jacek Chrzanowski
Słowa: Katarzyna Nosowska
Katarzyna Nosowska - śpiew
Marcin Żabiełowicz - gitara
Paweł Krawczyk - gitara, instrumenty klawiszowe
Jacek Chrzanowski - bas
Robert Ligiewicz - perkusja
Utwór nagrano w Nojszewie w lipcu 2001 r.
Zmiksowano w studio S4 w Warszawie we wrześniu 2001 r.
Realizacja - Leszek Kamiński
Produkcja muzyczna - Paweł Krawczyk, Leszek Kamiński
Mix - Leszek Kamiński
Mastering - Leszek Kamiński i Julita Emanuiłow
Projekt graficzny - studio ŻERAŃ
Utwór pochodzi z albumu "[sic!]"
Nr katalogowy: PRO03
ROMANS PETITEM (PROMO CD):
1. Romans petitem / 3.58
Muzyka: Paweł Krawczyk
Słowa: Katarzyna Nosowska
Katarzyna Nosowska - śpiew
Marcin Żabiełowicz - gitara
Paweł Krawczyk - gitara
Jacek Chrzanowski - bas
Robert Ligiewicz - perkusja
Utwór nagrano w Nojszewie w lipcu 2001
Zmiksowano w studio S4 w Warszawie we wrześniu 2001
Realizacja - Leszek Kamiński
Produkcja muzyczna - Leszek Kamiński
Mix - Leszek Kamiński
Mastering - Leszek Kamiński i Julita Emanuiłow
Projekt graficzny - studio ŻERAŃ
Utwór pochodzi z albumu "[sic!]"
Nr katalogowy: PRO04
CUDZOZIEMKA W RAJU KOBIET (PROMO CD):
1. Cudzoziemka W Raju Kobiet (Edycja Radiowa) / 3:08
Muzyka: Paweł Krawczyk
Słowa: Katarzyna Nosowska
Katarzyna Nosowska - śpiew
Marcin Żabiełowicz - gitara
Paweł Krawczyk - gitara
Jacek Chrzanowski - bas
Robert Ligiewicz - perkusja
Utwór nagrano w Nojszewie w lipcu 2001
Zmiksowano w studio S4 w Warszawie we wrześniu 2001
Realizacja - Leszek Kamiński
Produkcja muzyczna - Leszek Kamiński
Mix - Leszek Kamiński
Mastering - Leszek Kamiński i Julita Emanuiłow
Projekt graficzny - studio ŻERAŃ
Utwór pochodzi z albumu "[Sic!]"
Nr katalogowy: PRO15/2002
Po wydaniu w 1999 roku płyty "Hey", grupie skończył się kontrakt nagraniowy i dość długo szukała nowego wydawcy. W końcu zespół podpisał umowę z wytwórnią Warner Music Poland i jej nakładem ukazał się ten siódmy w karierze Hey album. Nagrywany był on w dość nietypowych warunkach. W lipcu 2001 roku muzycy "zaszyli" się w jednej z mazowieckich wiosek, położonej 70 km od Warszawy, gdzie w opuszczonym gospodarstwie rolnym zainstalowane zostało studio basisty Jacka Chrzanowskiego, stworzone wyłącznie dla potrzeb grupy. Płytę zrealizował, zmiksował i wyprodukował Leszek Kamiński. "[Sic!]" to debiut gitarzysty Pawła Krawczyka, znanego ze współpracy z grupą Houk, który zastąpił Piotra Banacha. Na albumie znalazło się 13 premierowych nagrań, w tym promujące całość "Cisza, ja i czas". Ciekawostką jest nowa wersja przeboju "Hanging On The Telephone", z repertuaru znanej amerykańskiej formacji nowofalowej Blondie.
[źródło: muzyka.interia.pl]
Wiele się ostatnio zmieniło w obozie Hey'a, nowy wydawca, nowy gitarzysta i chyba też nieco inna muzyka. Ale czy naprawdę aż tak inna?
Jeśli Hey było kiedyś naszą odpowiedzią na modę, która swego czasu przyszła ze Seattle, to dziś echa tamtej muzyki pojawiają się tylko w śladowych ilościach. Takie można odnieść wrażenie po pierwszym przesłuchaniu "[sic!]". Weźmy otwierający ten album utwór "Antiba". To niby taka typowo heyowa, hałaśliwa piosenka, jednak już w warstwie brzmieniowej Hey zdradza skłonność do eksperymentowania. To przesterowana perkusja, to zniekształcone brzmienie gitar... Coś nowego do dorobku Hey'a wyraźnie wnosi jeszcze kilka numerów z "[sic!]". Zdarza się, że Katarzyna Nosowska śpiewa delikatniej, czyściej, stroniąc od tej charakterystycznej, przybrudzonej barwy ("Dolly"). To Nosowska, której jeszcze nie znaliśmy, czuła, zmysłowa. Do tego wysmakowana produkcja, z delikatnymi dźwiękami fortepianu i z nagraną od tyłu partią gitary. Ta nowa Nosowska pojawia się w - moim zdaniem najpiękniejszym - utworze, Z rejestru starszych snów. Zaczyna się balladowo i surowo, by co pewien czas pięknie rozpłynąć się w przestrzeni stworzonej przez klawisze i duży pogłos. A do tego tych kilka dźwięków gitary akustycznej i "zespołowego" śpiewu. Być może pochodzenia syntetycznego, ale i tak magicznych. Produkcyjny majstersztyk. Kończy się niby typowo, heyowo, z przesterowanymi gitarami, z czadem, na dodatek z piękną partią gitary, długo przeciągającej pojedyncze dźwięki z wykorzystaniem efektu sprzężenia zwrotnego. Dziwność wokalna nowego Hey'a dochodzi do głosu jednak przede wszystkim w "Cudzoziemce w raju kobiet", z intrygującą linią wokalną i znowu ciekawą produkcją (producentem i tej płyty został stary współpracownik Hey'a i jeden z najbardziej cenionych realizatorów w naszym kraju, Leszek Kamiński). I właśnie najwięcej nowego jest w produkcyjnych sprawach z "[sic!]". Bo gdy przyjrzymy się piosenkom nieco dokładniej, okazuje się, że stary Hey jest ciągle obecny. A to w zagrywkach gitarowych ("Fotografia"), a to w riffach, czy w "brudzie" w głosie Nosowskiej ("Cisza, ja i czas", "Mikimoto - Król pereł"," Zeroekran"). Zaś utwór tytułowy nosi wszystkie znamiona wcześniejszych przebojów zespołu. Nie ma tylko tego reggaeowego pulsu, który był tak wyeksponowany na poprzedniej płycie. Ciekawostką jest jeszcze "Hanging On The Telephone", piosenka z repertuaru grupy Blondie. Wersja Heya choć jest nieco surowsza, nie odbiega dramatycznie od o oryginału.
I jeszcze kilka słów o tekstach, które pozostają w klimacie dobrze już nam znanym. Jest Nosowska z wyrzutem pytająca:
Mam być wdzięczna / za co pytam się? / Za lycrę, za zakupy w TV Shopie / Audiotele, anoreksję, diety cud / Wściekłe krowy i pryszczate świnie... ("Antiba"). W Cudzoziemce w raju kobiet, słyszymy słowa osoby odpornej na krytykę pod własnym adresem:
Za głupia dla mądrych, dla mądrych za głupia / Zbyt ładna dla brzydkich, a dla ładnych za brzydka / Za gruba dla chudych, a dla grubych za chuda / Spróbuj się domyślić gdzie to mam, no gdzie... Z kolei "Dolly" to bardzo kobiece i... jednak niekonwencjonalne wyznania:
Najlepiej było wtedy, kiedy kogoś miałam w sobie / Gdy pachniało deszczem i marzyłam wieczorem / Gdy karmiłam gołębie chlebem z karbidem / Słuchałam muzyki, upijałam się winem...
W sumie więc płyta choć zdaje się być zapowiedzią czegoś nowego, nie zrywając z poprzednimi dokonaniami kwintetu.
Michał Kirmuć / "Teraz Rock"
Czy pamiętacie jeszcze Heyomanię jaka panowała w Polsce w latach 1993 - 1995? Wszystko rozpoczęło się od debiutanckiego albumu Hey zatytułowanego "Fire". Płyta była prawdziwym, muzycznym ciosem w szczękę, megaprzebojem roku 1993. Popularność zespołu podkreśliła także entuzjastycznie przyjęta trasa promująca "Fire" oraz koncert w katowickim "Spodku", nagrany dla MTV. I w tym momencie coś nagle stanęło w dobrze funkcjonującej maszynie. Kolejne płyty Hey, całkiem przyzwoite, choć nie rewelacyjne, przechodziły bez większego echa. Z zespołem pożegnał się nadworny kompozytor Hey' - Piotr Banach, Kasia Nosowska nagrała kilka solowych krążków, a grupa borykała się z problemami "biurokratycznymi", związanymi z poprzednią wytwórnią. W końcu zespół podpisał kontrakt z nowym labelem, zwerbował nowego gitarzystę (Paweł Krawczyk, znany z Houk) i latem tego roku zaszył się w opuszczonym gospodarstwie 70 kilometrów od Warszawy, gdzie powstało studio nagraniowe, specjalnie na potrzeby nowego krążka. Dlaczego o tym wszystkim piszę? Odnoszę bowiem nieodparte wrażenie, że dzięki wspomnianym zmianom, historia Hey zatacza koło i nie zdziwiłbym się, gdyby za kilka tygodni okazało się, że "[sic!]" odniósł sukces zbliżony do "Fire", zwłaszcza, że nowa płyta jest bardzo dobra i poziomem dorównuje debiutowi.
Nie ukrywam, że moje pierwsze podejście do "[sic!]" było nacechowane nieufnością. Płyty wydane po "Fire" podobały mi się jedynie wybiórczo i przypuszczałem, że tak samo będzie w tym przypadku. I tu niespodzianka!! Muzyka brzmi bardzo świeżo, wciągająco, klimat przesunął się zdecydowanie od utworów cięższych, charakterystycznych dla wczesnych płyt - w stronę punkowej zadziorności, klimatów nowofalowych, a nawet zwykłego, niebanalnego, gitarowego popu. Wcale mnie nie dziwi nagranie przez grupę coveru Blondie "Hanging On The Telephone", gdyż piosenka ta idealnie pasuje do większości utworów na płycie. No bo na "[sic!]" jest i cudowna, przestrzenna ballada "Romans petitem" z gitarą brzmiącą a la The Edge z U2, są przypominające spokojne The Cure utwory "Z rejestru strasznych snów" i "Cudzoziemka w raju kobiet", natomiast zamykający płytę piękny, spokojny utwór "Dolly" ma w sobie coś z Cranberries, tak muzycznie, jak i w sposobie śpiewu Nosowskiej. Oczywiście Hey nie zapomina, że jest zespołem rockowym i dzięki temu możemy posłuchać kilku fajnych, ostrych piosenek. Wyróżnia się w tej kategorii pierwszy na płycie kawałek "Antiba", z fajnym "socjologicznym" tekstem wyśpiewywanym z wściekłością przez Kaśkę Nosowską, a także przypominający trochę piosenki ska utwór tytułowy (skoczna partia gitary) czy ostry, nieomal punkrockowy "Mikimoto-król pereł". Ważne jest też to, że każda z piosenek na tej płycie idealnie do siebie pasuje, czuć, że nic nie jest zagrane na siłę. Słychać, że wspólne granie cieszy muzyków Hey, że mają w sobie dużo pozytywnej energii. Należy także zwrócić uwagę na świetne teksty Katarzyny Nosowskiej, która dokonuje gorzkiej analizy naszej, polskiej rzeczywistości ("Antiba"), opowiada nam historię rodem wziętą z warszawskiej Pragi i ciemnych zaułków ("Mikimoto - król pereł"), żartobliwie rozprawia się z własnym imagem ("Cudzoziemka w raju kobiet") czy rozprawia o przemijającym czasie ("Z rejestru strasznych snów").
Tak jak wspomniałem na początku, mam nadzieję, że "[sic!]" jest albumem, który ponownie wyciągnie Hey na wyżyny polskiego rocka. Ten wykonawca, po nagraniu takiego albumu, jak najbardziej na to zasługuje. Jest to kawał świetnej, rockowej muzyki. Polecam.
Grzegorz Szklarek / CGM
Pierwsza połowa lat 90. należała w polskim rocku do zespołu Hey. Wtedy to płyty "Fire" i "Ho!" sprzedawały się w setkach tysięcy egzemplarzy, na koncerty waliły niespotykane od lat tłumy, muzycy obsypywani byli Fryderykami, a wokalistka Kasia Nosowska otrzymała Paszport "Polityki". Najnowszy album grupy - "[sic!]" - dowodzi, że Hey odzyskał formę z najlepszych lat.
Na płycie nie brakuje typowych dla zespołu przesterowanych niskich brzmień gitar, zaraźliwie melodyjnych utworów - "Antiba" i "[sic!]" to murowane przeboje - ostrego grania ("Mikimoto - król pereł"), ale i balladowych nastrojów ("Prelud deszczowy"). Intrygująco wypadają zwłaszcza kompozycje, w których gitarzyści zostawili dużo przestrzeni wokalistce (na szczególne wyróżnienie zasługuje zwłaszcza niepokojące "Z rejestru strasznych snów"). Jeśli do tego wszystkiego dodać jeszcze inteligentne teksty Kasi Nosowskiej, otrzymamy jedną z najlepszych płyt nagranych u nas w tym roku.
MCZ / "Polityka"
1. Antiba
2. [Sic!]
3. Cisza, ja i czas
4. Romans z petitem
5. Prelud deszczowy
6. Mikimoto - król pereł
7. Hanging on the telephone
8. ZEROEKRAN
9. Z rejestru strasznych snów
10. Pea Sorela
11. Cudzoziemka w raju kobiet
12. Fotografia
13. DOLLY
HEY
Katarzyna Nosowska - śpiew
Piotr Banach - gitara
Jacek Chrzanowski - bas
Robert Ligiewicz - perkusja
Marcin Żabiełowicz - gitara
gościnnie:
Piotr Gutkowski - śpiew ("To co czujesz", "Czas spełnienia")
Nagrania zrealizowano w studio S4 w Warszawie - luty 1999
Realizacja i produkcja - Leszek Kamiński
Masterung - Leszek Kamiński i Julita Emanuiłow
Produkcja - Universal Music Polska
Product manager - Piotr Busz
Zdjęcia - Rafał Garszczyński
Opracowanie graficzne - REACTOR
Muzyka: Piotr Banach
Słowa: Katarzyna Nosowska
z wyjątkiem:
"Najważniejsze" - sł. Piotr Banach
"To Co Czujesz" - muz. R. Brylewski, sł. T. Lipiński
"Czas Spełnienia" - muz. Grass, sł. P. Banach
"Piękna Pani z Czółenkiem" - muz. Jacek Chrzanowski
4 PORY (PROMO CD):
1. 4 Pory / 2:58
2. 4 Pory (Remixed By Groobass) / 3:07
3. 4 Pory (B. B. Mix by M. Werk dla WERK INDUSTRY '99) / 4:37
Muzyka: Piotr Banach
Słowa: Katarzyna Nosowska
Singiel wydany bez poligrafii
Nr. katalogowy: 011 977 2
4 PORY (PROMO VINYL):
A1. 4 Pory (Album Mix)
A2. 4 Pory (Remixed By Groobass)
A3. 4 Pory (Wercoder Mix)
B1. Że (Megamix Remixed By Groobass)
B2. 4 Pory (B. B. Mix by M. Werk dla WERK INDUSTRY '99)
Muzyka: Piotr Banach
Słowa: Katarzyna Nosowska
Piękne wydanie promocyjne na płycie winylowej, Picture Disc LP. Płyta wydana bez okładki w przeźroczystej folii w 1999 roku przy promocji płyty "Hey".
MAMJAKTY (PROMO CD):
1 Mamjakty (Radio Edit) / 4:03
Muzyka: Piotr Banach
Słowa: Katarzyna Nosowska
Singiel wydany bez poligrafii
Nr katalogowy: 153 964 2
CZAS SPEŁNIENIA (PROMO CD):
1. Czas Spełnienia (Radio Edit) / 4:01
2. Czas Spełnienia (State Of Sound Mix) / 4:39
Muzyka: Grass
Słowa: Piotr Banach
Singiel wydany bez poligrafii
Nr katalogowy: 011 996 2
Przypadek Hey'a jest po prostu sympatyczny... Zespół skutecznie broni się przed komercjalizacją, obstaje przy swoich racjach muzycznych i... wychodzi na swoje. Podziwiam. Najnowsza płyta - tak jak poprzednia - też jest pewnym zwrotem ku rockowej historii i zdaje się dobrze pasować do drogi, którą Hey niegdyś obrał. Kaśka Nosowska nie złagodziła swojego ostrego jak brzytwa głosu, ale i nie broni się przed łagodzeniem go, gdzie trzeba. A ma o czym śpiewać... Wszystkie teksty są jak zwykle wyśmienite i melodyka partii wokalnych zgrabnie układa się w ten sposób, żeby dobrze wpaść w ucho każdemu z nas.
Płyta przywodzi mi przede wszystkim na myśl zamierzchłe czasy hippisowskich fascynacji psychodelią. Gitary są jakoś wyluzowane, lecz aktywne. Pan Banach lawiruje między progresjami akordowymi, riffami i różnorakimi "wypełniaczami" z elegancją i swadą. Bardzo miło słucha się na przykład "Wycofania", które ujmuje znakomitym pulsem i idealnie trafionym luzem. Podobnie jest z balladowym "Piękna Pani Z Czółenkiem", gdzie ładna i spokojna melodia świetnie eksponuje tekst, a nastrojowa instrumentalna coda z delikatną solówką gitarową pięknie wieńczy płytę. Natomiast bajerancki "Czas Spełnienia" ukazuje pełnię aranżacyjnych zdolności zespołu. Spokojna figuracja gitary, przyjemnie aktywny bas i pseudoreggae przefiltrowane elektronicznym wibratem tworzą udane tło pod żywy śpiew Nosowskiej. "To, Co Czujesz", pożyczone z repertuaru Brygady Kryzys, w heyowej wersji najbardziej chyba pachnie dawnym, rozimprowizowanym rockiem. Jednak też nie brakuje mu hitowego polotu i ciekawie skonstruowanych momentów...
Ten album to po prostu kolejny udany krok w muzycznej ewolucji. Dla recenzentów może być dowodem na to, że zespół coraz fajniej przymierza się do rocka, który trafia do szerokiego grona słuchaczy. A ty kup, posłuchaj.
KRZYSZTOF CELIŃSKI / TERAZ ROCK
1. Jeśli łaska
2. Najważniejsze
3. 4 pory
4. Pomyłka S.
5. To co czujesz
6. Tak czy inaczej
7. Czas spełnienia
8. Zakryty mam wstyd
9. Wielki węzęł
10. Mamjakty
11. Wycofanie
12. Piękna pani z czółenkiem
Karma
Katarzyna Nosowska - śpiew
Piotr Banach - gitara
Jacek Chrzanowski - bas
Robert Ligiewicz - perkusja
Marcin Żabiełowicz - gitary
gościnnie:
Andrzej Smolik - instrumenty klawiszowe
Nagrań dokonano w studiu S4 w Warszawie - luty i marzec 1997
Produkcja - Piotr Banach, Leszek Kamiński
Realizacja dźwięku - Leszek Kamiński
Mastering - Leszek Kamiński i Julita Emanuiłow
Koordynacja całości - Piotr Banach, Robert Knaź, PolyGram Polska
Produkcja - PolyGram Polska
Projekt graficzny - Marta, Wito i Łukasz "Thor" Dziubalscy (with a little help from Magda Ciećka i Piotr Banach)
Zdjęcia - Piotr Stanczak i Marta Dziubalska
Muzyka:
Piotr Banach (1, 4, 5, 6, 7, 9, 10, 12, 13)
Jacek Chrzanowski (3, 8)
Marcin Żabiełowicz (2, 11)
Słowa: Katarzyna Nosowska
ŻE (PROMO MC / CD):
1. Że (Radio Edit) / 3:33
2. Drops / 3:08
3. Guardian Angel / 4:41
4. I Should Known Better / 2:21
1. Że (Radio Edit) / 3:33
Muzyka: Piotr Banach
Słowa: Kasia Nosowska
Zapowiedź najnowszego albumu p.t. "Karma" (premiera 5.05.1997 r.)
Zarejestrowano w 1997 roku w studio S4 w Warszawie
Ralizacja: Leszek Kamiński
2. Drops / 3:08
Muzyka: Piotr Banach
Słowa: Kasia Nosowska
Przekład: Charles Poe
Niepublikowana w Polsce amerykańska wersja utworu "Kropla"
pochodząca z sesji nagraniowej płyty "?"
Realizacja: Leszek Kamiński
3. Guardian Angel / 4:41
Muzyka: Piotr Banach
Słowa: Kasia Nosowska
Przekład: David Windt
Niepublikowana w Polsce amerykańska wersja utworu "Anioł"
pochodząca z sesji nagraniowej płyty "?"
Realizacja: Leszek Kamiński
4. I Should Known Better / 2:21
(Lennon / McCartney)
Utwór został zarejestrowany podczas koncertu Hey'a w katowickim Spodku
Realizacja: Leszek Kamiński
Projekt graficzny: Marta & Łukasz "Thor" Dziubalscy
Nr katalogowy: CD: 574 409-2 / MC: 574 409-4
Kod kreskowy: CD:731457440926 / MC: 731457440940
Nakład limitowany: 5555 egzemplarzy
DOSYĆ POWAŻNIE (PROMO CD):
1. Pozdrowienia Dla Słuchaczy / 0:04
2. Zapowiedź Utworu / 0:08
3. Dosyć Poważnie (Radio Edit) / 3:16
Muzyka: Piotr Banach
Słowa: Katarzyna Nosowska
Singiel wydany bez poligrafii
Nr katalogowy: 011 353-2
Chcę żeby na początku było jasne. Nie należę do grona zagorzałych fanów Hey'a. Muzyka, którą dotąd robili, zwyczajnie nie przypadła mi do gustu. Może dlatego wybrano mnie jako recenzenta tej najnowszej płyty. Może miałem za zadanie postarać się bardzo trzeźwo ocenić ten następny krok w ich bądź co bądź błyskotliwej karierze... Chcę jednak zaznaczyć, że na początku tej całej historii popełniłem błąd. Posłuchałem "Karmy" w samochodzie. Robiłem to jakby jednym uchem, bo akurat rozmawiałem. I przyznam szczerze, że muzyka zrobiła wtedy na mnie przygnębiające wrażenie. Zgiełkliwe, grunge'owo-podobne aranże i specyficzna barwa głosu Kasi Nosowskiej wydawały się tworzyć klimat bardzo dołujący. A ja nie byłem w nastroju, żeby się dołować...
Dla recenzenta to świetna okazja, aby napisać coś bulwersującego. Przecież Hey to powszechnie lubiany zespół. Jakaż lepsza okazja, żeby sobie naprawdę użyć. Ale do ponownego słuchania usiadłem już w domu, założyłem słuchawki i w intymnym trio: ja, muzyka i komputer (trzeba robić jakieś rzetelne notatki) posłuchałem jeszcze raz. I oto okazało się, że coś było inaczej. Muzyka, która popłynęła ze słuchawek, była żywa, interesująco zaaranżowana, ekspresyjnie zaśpiewana i do tego okraszona świetnymi tekstami. Przeżyłem lekki szok. Bo teraz odebrałem muzykę z "Karmy" jako naturalne wyjaśnienie, dlaczego Hey ma tylu zwolenników. Nareszcie. Może tak się stało dlatego, że Hey wyraźnie nawiązał do bliskiej mi psychodelicznej hippisowkiej fali lat sześćdziesiątych? Ale z drugiej strony takiej muzyki w tamtych czasach słuchałem najmniej. Mimo że i wtedy doceniałem jej klimat. I okazało się, że podobnie jest z tą "Karmą." Mimo ewidentnego nawiązania do stylu który już dawno przeszedł do historii - inna sprawa, że nadal jakoś jest w modzie - Hey potrafi wycisnąć z niego "esencję" i w sposób niezwykle naturalny dodać nowsze wątki grunge'u i nowej fali. Co nie znaczy, że muzyka jest cały czas porywająca. Nie ma tego, co nazwałbym prawdziwie przebojowym utworem. Ale... pewnie się mylę. Zdaje się, że śmiało może do tego pretendować "Czy Czy Czy", który dobrze oddaje luzacki klimat lat sześćdziesiątych, ale też wyróżnia się chwytliwym refrenem. "Zakochani", otwierający płytę, ustalają niejako stylistyczne reguły gry. Kasia Nosowska nie proponuje (niestety) specjalnie wyrazistej melodii, ale jest tu energia wykonawcza, "kłębiący się" podkład i bardzo udany tekst (jak zresztą wszystkie inne z tej płyty). Karma to urozmaicone, udane aranżacje, ekspresyjny i zróżnicowany głos Kasi Nosowskiej.
Przypadły mi najbardziej do gustu takie rzeczy jak "Saskia's Life", gdzie wręcz jethrotullowy riff i w ogóle takie brzmienie ustępują cooljazzowemu, ascetycznemu nastrojowi. A na końcu utwór ten bardzo pomysłowo przeobraża się w niemal metalowo artykułowany czad. Głos Nosowskiej jest tu fajnie "przydymiony". Natomiast chyba najbardziej żartobliwą i pogodną piosenką jest "To Trzeba Lubić" - synteza latynoskich rytmów i zwięzłego tekstu o przyjaciółce nerwicy... No cóż, biję się w piersi. Spodobało mi się. Naprawdę. A morał? Nie bądź nigdy uprzedzony do jakiejkolwiek muzyki....
Krzysztof Celiński / "Teraz Rock"
1. Zakochani
2. Wodolanki
3. Katasza
4. Irish
5. O podglądaniu
6. Dosyć poważnie
7. Czy czy czy
8. O suszeniu
9. Że
10. Saskia's Life
11. To trzeba lubić
12. Sio
13. Karma
?
Katarzyna Nosowska - śpiew
Piotr Banach - gitara
Jacek Chrzanowski - bas
Robert Ligiewicz - perkusja
Marcin Żabiełowicz - gitara
gościnnie:
Lech "Groszek" Grochala - przeszkadzajki
Nagrań dokonano w studiu S4 w Warszawie - utwory: 5, 6, 7, 8, 10 marzec i kwiecień 1995 r., pozostałe nagrania - wrzesień 1995 r.
Produkcja - Hey i Leszek Kamiński
Realizacja - Leszek Kamiński
Mastering - Leszek Kamiński, Julita Emanuiłow
Producent - Izabelin Studio
Projekt i przetworzenia zdjęć - Marta i Łukasz "Thor" Dziubalscy
Zdjęcia - Marlena Bielińska
Muzyka: Piotr Banach
Słowa: Katarzyna Nosowska
z wyjątkiem:
List - Jacek Chrzanowski
R.e.r.e - Marcin Żabiełowicz
Heledore Babe - Marcin Żabiełowicz
Tłumaczenie tekstów:
As Raindrops Fell - Charles Poe
Just Another Day - Tomek Wolender i David Windt
Fire Of My Soul - Tomek Wolender i David Windt
I Don't Know - Tomek Wolender i David Windt
ANIOŁ (PROMO CD):
1. Anioł / 4:43
Muzyka: Piotr Banach
Słowa: Katarzyna Nosowska
Katarzyna Nosowska - śpiew
Marcin Żabiełowicz - gitara
Piotr Banach - gitara
Jacek Chrzanowski - bas
Robert Ligiewicz - perkusja
Nagrań dokonanu w Studiu S4 w Warszawie w 1995 r.
Realizacja - Leszek Kamiński
Produkcja - Katarzyna Kanclerz
Producent - Izbelin Studio
Projekt graficzny - Marta & Łukasz "Thor" Dziubalscy
Utwór pochodzi z albumu "?"
Nr katalogowy: 856 856-2
HELEDORE BABE (PROMO CD):
1. Heledore Babe / 3:43
Muzyka: Marcin Żabiełowicz
Slowa: Katarzyna Nosowska
Katarzyna Nosowska - śpiew
Marcin Żabiełowicz - gitara
Piotr Banach - gitara
Jacek Chrzanowski - bas
Robert Ligiewicz - perkusja
Nagrań dokonano w Studiu S4 w Warszawie w 1995 .r
Realizacja - Leszek Kamiński
Produkcja - Katarzyna Kanclerz
Producent - Izabelin Studio
Projekt graficzny - Marta & Lukasz "Thor" Dziubalscy
Utwór pochodzi z albumu "?"
Nr katalogowy: 856 606-2
1. Wczesna jesień
2. Dorosłość jak początek umierania
3. Prawda
4. I don't know
5. Anioł
6. Kropla
7. r.e.r.e
8. As Raindrops Fell
9. Musli
10. List
11. Fire Of My Soul
12. Heledore babe
13. je-łe
14. Just another day
15. Gdy mnie sen zmorzy
Helodore
Katarzyna Nosowska - śpiew
Piotr Banach - gitara
Jacek Chrzanowski - bas
Robert Ligiewicz - bębny
Marcin Żabiełowicz - gitara
Nagrania 1, 2, 3, 4, 5, 6, 9 zrealizowano w Studiu S4 w Warszawie w marcu i kwietniu 1995 r.
Nagrania 7 i 8 zrealizowano podczas koncertu w Spodku w Katowicach w październiku 1994 r. (Fryderyk 94' za Najlepszy Koncert Roku)
Produkcja - Piotr Banach, Leszek Kamiński, Katarzyna Kanclerz
Realizacja - Leszek Kamiński
Mastering - Grzegorz Piwkowski
Producent - Izabelin Studio
Projekt i przetworzenie zdjęć - Maria & Łukasz "Thor" Dziubalscy
Zdjęcia: Marlena Bielińska
Muzyka: Piotr Banach
Słowa: Katarzyna Nosowska
z wyjątkiem:
Heledore Babe - Marcin Żabiełowicz
List - Jacek Chrzanowski
Tłumaczenie tekstów:
As Raindrops Fell - Charles Poe
A Latter - Charles Poe
To była połowa lat dziewięćdziesiątych. W polskiej fonografii ciągle trwał jeszcze wielki boom wydawniczy, a rynek należał do grona wykonawców, głównie rockowych, którzy zadebiutowali na początku dekady. W grupie tej prym wiódł właśnie Hey. Opromieniony sławą wspaniałego jak na polskie warunki albumu koncertowego, sporej jak na dwa albumy ilości wylansowanych przebojów, zespół pozwolił sobie na mały odpoczynek. Po dość długim, w porównaniu z wcześniejszym tempem realizacji, czasie ukazał się ten mini album będący paradoksalnie równocześnie jedną z najlepszych płyt zespołu i początkiem jego końca.
Hey na tym albumie to ciągle jeszcze zespół w szczytowej formie - zgrany i dysponujący spora inwencją. Sporą nowością były pierwsze udziwnienia elektroniczne w muzyce tego czysto gitarowego jak dotąd zespołu, jednak dobrze się one z resztą komponowały. Również "niby-chórki" Nosowskiej śpiewającej na kilku ścieżkach na raz świetnie brzmią, choćby w Heledore Baby. Do tego wersje angielskie przypominały o nadziejach na ciągle obiecywana promocję zespołu w MTV.
Gdzie jednak popełniono błąd? W marketingu. Minialbum ukazał się jedynie w wersji CD, co okazało się rynkowym samobójstwem. Cena płyty CD, nie mówiąc już o odtwarzaczu, była dla nastoletnich wówczas fanów zespołu nie do przeskoczenia. W ten sposób nie schodzące z list przebojów single "Anioł" i "List" w praktyce nie promowały niczego, co dla zespołu skończyło się sporym i brzemiennym w skutki spadkiem popularności w szczytowym okresie kariery.
[źródło: www.dobiasz.art.pl]
1. As Raindrops Fell
2. Anioł
3. Heledore baby
4. Z jednej krwi
5. List
6. Musli
7. Cudownie
8. Little Peace
9. A letter
Live!
Katarzyna Nosowska - śpiew
Piotr Banach - gitara
Jacek Chrzanowski - bas
Robert Ligiewicz - perkusja
Marcin Żabiełowicz - gitara
gościnnie:
Andrzej Smolik - klawisze, harmonijka
Lech "Groszek" Grochala - przeszkadzajki
Koncert zarejestrowany w katowickim "Spodku" w dniu 9 poździernika 1994 roku
Zmiksowano w studio S4 w dniach 13-18 października '94
Realizacja - Leszek Kamiński
Mix - Leszek Kamiński i Hey
Mastering - Grzegorz Piwkowski
Produkcja i nadzór - Katarzyna Kanclerz
Producent - Izabelin Studio
Zdjęcia i projekt graficzny - Marta & Łukasz "Thor" Dziubalscy
Muzyka: Piotr Banach
Słowa: Katarzyna Nosowska
z wyjątkiem:
O drugim policzku - Marcin Żabiełowicz
Have A Nice Day - Jacek Chrzanowski
Redemption Song - Bob Marley
Between - T.S. Eliot
Jednocześnie z wydaniem płyty pojawił się na rynku specjalny box, zawierający płytę, kasetę, video "Hey - live '94" oraz album ze zdjęciami. Koncert zespołu w Spodku firmowany przez MTV był jednym z najważniejszych wydarzeń 1994 r. (Fryderyk '94 za Najlepszy Koncert Roku)
1. Zapowiedź
2. O drugim policzku
3. One Of Them
4. Have a nice day
5. Ja Sowa
6. Niekoniecznie o mężczy?nie
7. Delusions
8. Is it strange
9. Zazdro?ć
10. Fate
11. Ho
12. Redemption song
13. Chyba
14. Teksański
15. Dreams
16. Between
17. Misie
18. Moja i Twoja nadzieja
Ho!
Katarzyna Nosowska - śpiew
Piotr Banach - gitara
Jacek Chrzanowski - bas
Robert Ligiewicz - bębny
Marcin Żabiełowicz - gitara
gościnnie:
Katarzyna Kwiatek - wiolonczala ("Ho")
Nagrań dokonano w Studio Izabelin w grudniu 1993 i styczniu 1994
Realizacja - Leszek Kamiński
Producent - Katarzyna Kanclerz i Andrzej Puczyński
Zdjęcia, przetworzenia i projekt graficzny - Marta & Łukasz "Thor" Dziubalscy
Muzyka: Piotr Banach
Słowa: Katarzyna Nosowska
z wyjątkiem:
O drugim policzku - Marcin Żabiełowicz
Have A Nice Day, That's A Lie - Jacek Chrzanowski
Between - wiersz Thomasa Stearnsa Eliota z poematu "The Hollow Men"
MISIE (PROMO CD):
1. Between (Promo Version) / 3:30
2. Misie (Promo Version) / 4:55
3. Break On Thorugh / 2:28
Słowa: Katarzyna Nosowska
Muzyka: Piotr Banach
Aranżacja: Hey
Katarzyna Nosowska - śpiew
Marcin Żabiełowicz - gitara
Piotr Banach - gitara
Jacek Chrzanowski - bas
Robert Ligiewicz - perkusja
Utwór nagrano w Izabelin Studio w grudniu 1993 r.
Realizacja - Leszek Kamiński
Produkcja - Katarzyna Kanclerz
Zdjęcia, przetworzenia i projekt graficzny - Marta & Łukasz "Thor" Dziubalscy
Utwór pochodzi z albumu "Ho!"
IS IT STRANGE? (PROMO CD):
1. Is It Strange? / 2:59
Słowa: Katarzyna Nosowska
Muzyka: Piotr Banach
Aranżacja: Hey
Katarzyna Nosowska - śpiew
Marcin Żabiełowicz - gitara
Piotr Banach - gitara
Jacek Chrzanowski - bas
Robert Ligiewicz - perkusja
Utwór nagrano w Izabelin Studio w kwietniu 1994
Realizacja - Leszek Kamiński
Produkcja - Katarzyna Kanclerz
Zdjęcia, przetworzenia i projekt graficzny - Marta & Łukasz "Thor" Dziubalscy
Utwór pochodzi z albumu "Ho!"
Piosenka" Is It Strange" została wybrana na ten singiel przez 40 fanów HEYa zebranych na zorganizowanym przez Izabelin Studio, "Popcorn" i Studio Line spotkaniu w klubie "Rocker" we Wrocławiu (12.03.1994 r.).
1. Misie
2. Is It Strange?
3. Ja sowa
4. Ho
5. Beetween
6. O Drugim Policzku
Powodzenie, jakim cieszył się debiut Heya, skazał tę płytę na sukces. Euforia, jaką wywołało pojawienie się albumu, może nie do końca jest adekwatna do jego rzeczywistej wartości, ale z pewnością dowodzi, że było to idealne trafienie w potrzeby ówczesnych fanów rocka. "Ho!" nie odbiega stylistycznie od "Fire". Większość kompozycji to równie udane, rockowe przeboje. Za to duży progres widać w oswojeniu się muzyków ze studiem, lepszym sprzętem. Tym razem Hey to już nie debiutanci, ale profesjonaliści czujący jak ryba w wodzie w tym, co robią, a przy tym nie są zmanierowani gwiazdorstwem. Dlatego materiał nagrany na płycie nadal brzmi świeżo i autentycznie. Po prostu kawał przyzwoitego rockowego grania z dwiema ścigającymi się gitarami i ekscentryczną, charyzmatyczną wokalistką.
[źródło: www.dobiasz.art.pl]
1. Empty Page
2. O drugim policzku
3. Ja Sowa
4. Have A Nice Day
5. Cudownie
6. Between
7. Is it strange
8. Misie
9. Niekoniecznie o mężczy?nie
10. That's a lie
11. Chyba
12. Maliny się kończą
13. What about me
14. Ho
Fire
Katarzyna Nosowska - śpiew
Piotr Banach - gitara
Jacek Chrzanowski - bas
Robert Ligiewicz - perkusja
Marcin Żabiełowicz - gitara
gościnnie:
Edyta Bartosiewicz - śpiew (Moja i twoja nadzieja)
Nagrań dokonano w Studio Izabelin w dniach: 24 listopada '92 - 24 stycznia 1993
Realizacja nagrań - Andrzej Puszyński
Projekt graficzny i zdjęcia - Marta i Łukasz Dziubalscy
Muzyka: Piotr Banach
Słowa: Katarzyna Nosowska
z wyjątkiem:
'38 - Marek "Bruno" Chrzanowski
Zobaczysz - Edward Stachura
HEY (PROMO MC):
1 One Of Them
2 Fate
Muzyka: Piotr Banach
Słowa: Katarzyna Nosowska
Realizacja - Andrzej Puczyński
Kasetowy singiel promocyjny z utworami One Of Them i Fate (na okładce błędnie wydrukowany tytuł - Faith) wydany 6 listopada 1992 r.
1. Dreams
2. Eksperyment
3. One Of Them
4. Teksański
5. Moja i twoja nadzieja
Debiutancki album Heya jest idealnym dzieckiem swojego czasu, czego dowodzi jego niesłychany sukces. Hey jest pierwszą prawdziwą gwiazdą rocka wypromowaną w Polsce w normalnych, rynkowych warunkach. Zapewne, gdyby jakimś cudem pozostał niezauważony, show-biznes znalazłby sobie inny "okręt flagowy" w dziedzinie modnego wówczas grunge'u. Tak się jednak nie stało i to Hey, za sprawą "Fire" stał się symbolem młodej fali polskiego rocka.
Wtedy, na początku lat dziewięćdziesiątych podobnie grali w zasadzie wszyscy. Ostre gitary, kraciaste koszule, ciężkie buty, ciężki wokal męski, lub agresywny kobiecy... Także brzmienie płyty nie wyróżnia się w jakiś specjalny sposób. Jeśli już to raczej in minus, za sprawą nieco zbyt jazgotliwej, za mało nasyconej i przestrzennej akustyki studia. Tym, co broni tą płytę jest jej bezkompromisowość. Tych pięciu półamatorskich jeszcze muzyków nie ma kompleksów, nie zastanawia się, co można zagrać, a czego może nie wypada. Oni po prostu grają prostego, szczerego, niewyrafinowanego ale za to energicznego rocka. I dlatego chociaż brzmienie płyty może nieco drażnić, przyjemnie czasem do niej wrócić. Wiele utworów z tego albumu to już klasyki polskiego rocka, a że za kilka lat zostaną ponownie odkryte wraz z modą na grunge i Nirvanę, tego jestem więcej niż pewien.
[źródło: www.dobiasz.art.pl]
1. One Of Them
2. Choice
3. Dreams
4. Nonsense
5. Karą bedzie lęk
6. Little Peace
7. Zazdrość
8. Moja i Twoja nadzieja
9. Desire
10. Delusions
11. Eksperyment
12. Flowers For Titus
13. Zobaczysz
14. Schisophrenic family
15. Fate
16. '38
17. Teksański
18. Moja i twoja nadzieja (acoustic)
HEY CDN to dwu płytowy jubileuszowy album zawierający największe przeboje
zespołu, wszystkie, nawet najstarsze, piosenki zostały nagrane na nowo, niektóre w
nowych, zaskakujących wersjach, inne w sprawdzonych koncertowych aranżacjach
lub po prostu po staremu. Do współpracy zaprosiliśmy dwóch producentów, którzy na
przestrzeni lat współtworzyli brzmienie zespołu – Leszka Kamińskiego i Marcina
Borsa, każdemu z nich powierzyliśmy jedną z płyt, a na niej kilkanaście wybranych
utworów. Taki prezent zrobiliśmy sobie z okazji 25-lecia ☺.
“Świętować to My raczej nie lubimy, biesiadować owszem. Ale co innego spędzić
miły wieczór we własnym gronie, a co innego OBCHODZIĆ. Gdy pojawiają się słowa
rocznica, celebracja, święto, goście, -lecie, zasługi, dopada nas nieufność,
drażliwość i krótko mówiąc - unikamy tematu. A w unikaniu tematu jesteśmy
wyjątkowo skuteczni… Jednak pomysł przyszedł nagle niezupełnie sam, był prosty i
genialny ponieważ wpadły na niego wszystkie zespoły które świętowały kiedykolwiek
jakąkolwiek rocznicę, TRASA I PŁYTA !!!!!!
![[Sic!]](dyskografia/sic.jpg)
